Vaarwel naar de wal.

Soms lukt het niet dan kan je maar niet wennen aan dat eilandgevoel, soms moet je gewoon andere dingen doen , soms kies je voor een nieuw leven......En zo soms gaan er eilanders voorgoed naar de wal, uitgezwaaid door de blijvers, bezongen door het zeemanskoor, een laatste lange, lange toeter van de boot en dan nog anderhalf uur naar de wal.
Dag Cor Messing bedankt voor jou sportieve inbreng op het eiland en iedereen zwaait met zijn hardloopschoenen.

Varkentje gewassen

Alweer een jaar voorbij en daar sta je dan op de tennisbaan met nog minder tennis-uren in het lijf en alweer een jaartje ouder dus minder fit denk je.
Samen met Pieternel groeien we in het dubbeltoernooi en staan we uiteindelijk in de finale. Mijn lampje is dan al uit, het sponsje leeg, de fut eruit, geef het maar een naam maar ik had het niet meer in mij en wist ook niet waar ik het nog vandaan moest halen. 7-5, 7-6 We gingen strijdend ten onder op het gezelligste tennistoernooi van Nederland.

Thema van dit jaar was country & western dus een heerlijk speenvarkentje aan het einde.

Waterhoos

Lang leve de zomer van 2008!! Het ene moment lig je heerlijk op het strand, het andere moet je rennen voor je leven, bij wijze van spreken. Bij het zien van deze sleurf riep een kindje heel luid: " kijk een natuurverschijnsel".

Het bloed kruipt......

Waar het niet gaan kan. Omdat er een tekort aan vrijwillige brandweermensen op het eiland was en ik overladen werd met folders, flyers en advertenties, voelde ik wat kriebelen. Al mijn kennis en ervaring mocht toch niet verloren gaan??? Ik had mijn neus nog niet laten zien of ik had al een helm op en een pakkie aan, daar stond ik bij de open dag van SAR en....ik vond het best leuk.